Җәвит Шакиров "Минем күңел"

Үзгәрдек, әллә нишләдек... Үзгәрдек, әллә нишләдек, Әллә ни булды безгә... Кая чапканны белмибез, Берни күренми күзгә. Үзгәрдек, әллә нишләдек, Сөенеп көлмибез дә. Тирә-якта матурлыкны Без инде күрмибез дә. Үзгәрдек, әллә нишләдек, Нәрсәдәндер шүрлибез. Кемгәдер барып сыеныр, Җылыныр җир эзлибез. Үзгәрдек, әллә нишләдек, Өмет юк күзебездә, Елмаю – йөзебездә. Нилектән шулай икәнен Белмибез үзебез дә. Элек алай түгел идек, Чапмасак та өлгердек, Башны артка ташлап көлдек, Матурны күрә белдек. Хыялдан өметләр үрдек... Уйламадык, белмәдек, Алда ни-нәрсә көтәсен Хәтта төштә күрмәдек. Белмәдек өмет сүнәсен, Болай бәргәләнәсен... Кем белгән соң дөньясының Асты өскә киләсен?

Тэглар: