
18 нче көн Зифа Кадырова "Синсез килгән язлар"
Иртә таңнан, кеше күзе күргәнче, күреп сораша башлаганчы дип, олы юлга чыгарга булды. Капканы ачу белән алдында яткан сумка-капчыкларга абынып егыла язды. Аларны идән юганда күргән иде бит. Тик бу әйберләр мескен булып аны көтеп ятадыр дип, башына да китермәде. Ул аларны эләктерде дә олы юлга йөгерде. Иртәнге бер машинага утырып та китте. Кичә әйтсәләр, иртәгә бернәрсәсез урамда каласың дип, ышанмас иде. Кая китте мәхәббәт, кая китте балалар анасына хөрмәт? Бу бит хыянәт кенә түгел, бу – салып сазда таптау. Минем ни гаебем бар иде синең алда? Син бит – усал Сафия малае, синдә дә үҗәтлек җитәрлек, ник Ходайдан сорап алган хәләл җефетеңне яклый алмадың, авыз ачып сүз дә әйтә алмадың, син бит болай җебек кеше түгел идең. Хәтта киемнәремне төнлә капка төбенә китереп ташлагансың, кертеп бирергә көчең җитмәдеме?.. Синме соң бу мин Аллаһ урынына күреп табынып, яратып яшәгән кеше? Уйлар-уйлар, башка сыймыйлар...
Сылтамалар:
73
0