Урланган яшьлек

Урланган яшьлек

Әдәби марафонның 18 нче көне ...– Кыям белән Сафиянең мәббәтен тирә-якта белмәгән кеше юк иде. Ул бит – мине армиягә озатып, көтәм, дип, вәгъдәләр биреп калган кеше. ...Кара эчле карт икән диярсең, тик мәхәббәттә хыянәтне кичереп булмый, бигрәк тә көн саен күз алдында булганда, – диде Кыям абзый, авыр сулап. .................................................................................................................................................................. – Ни сөйлисең, Сафия, нинди хат? Минем гомеремдә дә Саниягә хат язганым булмады, – диде көчкә телен әйләндереп. – Мин бары сиңа гына яздым, тик җавап кына ала алмадым. Кыям карт, хәлсезләнеп, җиргә чүкте. 67 нче, 105 нче битләр

Тэглар:

67

0