Нәбирә Гыйматдинова " Синдә минем хакым бар"

Нәбирә Гыйматдинова " Синдә минем хакым бар"

17 нче көн. Синдә минем хакым бар Укуын тәмамлап кайткан шәкертен Миңлекамал үз урынына куйдыртты. - Ул-ым, син эш рәтенә төшенгәнче яныңда кайнашырмын, - дип, үзе яңа туган бозаулар карарга кереште. - Эшләсен, тимә, - дигән хаким рәискә. Беркөнне Гарифулла яшь белгечне, машинасына утыртып, басу-кырлар әйлзндерде. - Без синең белән нәселдәшләр, Хафиз, - диде ул. Хәлбуки аның туганлыгы ташка үлчим. - Димәк, уртак серләребез булырга мөмкин.Давыл әшәке хатын, гел миңа аяк чала. Син әбиең кебек кәҗәләнмә, малай!Зур хуҗалыкта, әйе, арту да, кимү дә бар. Димәк, бездә дә туалар һәм үләләр.Бүре дә бугазлый кайбер мөгезле эре терлекләрне. Чир дә кыра.

Тэглар:

54

0