Кем каргады?"
Шулчак ябык йөзен мамык шәле эченә төреп, Гомәрнең хатыны Шаһидә килеп керде. Керде дә, башын аска иеп, ишек янында утыра бирде. Барысының да йөрәкләре кысылды, авызларын ачып, бер сүз сорарга телләре әйләнмәде. Күкрәп торган матур хатынна шәүлә генә калган иде. Шаһидә: - Әни, безне авылдан куалар, балаларны карап тор инде. Мин, Чиләбе якларына барып, торыр урын эзлщп кайтыйм, - диде тыныч кына. ККүрәсең, ул үз язмышы белән килешкән иде. Бераз утыргач, - рәхмәт халыкка, гомерен саклап калгач та, тугыз ел үтәр дә китәр, без көтәрбез, - дип, чыгарга торып басты. Чыгып барышлый, - Асылгәрәйнекеләрне дә сөрделәр, - дип куйды. Вәсилә карчык белән Ольга, башларына суккандай, бик озак һушларына килә алмый утырдылар.
90
0