Юмарт көз Гузель Идрисова

Бар дөньяңны онытасың, Хәтта сизмисең адашканны! Әлдә гөмбәчеләр күп, Күрсәтәләр дөрес юлны. Эх, урманның һавасы, Эх, матур гөмбәләре! Яхшы кунак ителдем, Тагын килермен әле.

Тэглар: