20нче көн. Йолдыз Шәрәпова. Исемнәр хакында.
ИСЕМНӘР ХАКЫНДА Сыйныфыбызда укый Ике Алсу, өч Кәрим. Тагын ике Камилә. Арысланнар да икәү. Янә ике Әдилә. Ике Камил, өч Хәлим. Аңлагансыздыр инде Укытучы апа хәлен. Апа Әдилә дисә, Икәүләп торып баса. Арыслан дисә, икәүләп Сөйләргә авыз ача. Шуңадыр сыйныфыбыз Укуда алда бара — Берәр көн генә дәрескә Әзерләнмичә кара. Минем исем сыйныфта да Мәктәптә дә юк бүтән. Мин ич дәү-дәү әниемнеи Матур исемен йөртәм. Гөлйөзем! Иске исем дисәләр дә, Сөенәм моңа үзем. Адашым — исемдәшем юк Мин сыйныфта берүзем. Ләкин аңа карап кына Әзерләнмичә бармыйм, Начар билге дә алмыйм. Әбиемнең исемен Кара буяуга манмыйм. Миңа юкка кушмаганнар, Бу исем — бик җаваплы. Мин моны яхшы аңлыйм.
93
0