Залия Нуриәхмәтова «Күңелем чагылышы»
19 нчы көн. 47 нче бит. «…Туган авылым. Моңлы итеп җыр язасым килә, Туган авылым, сиңа багышлап. Таң җиленә кушылып җырлар идем, Бетәр иде бөтен сагышлар. Гүзәл җирләре күп авылымның, Болыннарда йөреп туймассың. Тигәнәше, Чирмешән буйлары, Чишмә суын эчеп туймассың. Кешеләре киң күңелле аның, Көләч йөзле, сизгер йөрәкле. Сагынып кайтам сиңа, туган җирем, Туган авылым минем, Киеклем...»
117
0