15 нче көн Динә Латыйпова “Бөкре мәхәббәте”
Зариф белән Гөлсирә икәүдән-икәү. Алда – төн. Бишектә – Ләйлә. Бер сынык икмәк валчыгы, диярсең. Кечкенә генә бер төргәк. Мес-мес килеп сулаганы җанны иркәли. Аңардан гына килә торган, башка бернәрсә белән дә чагыштырып булмый торган рәхәт ис, бала исе. Гөлсирә бишекне сак кына тирбәтеп куя. Йокысы бүленмәсен. Арыган. Шундый тәмле итеп йоклый. Мунчадан соң. Бүген беренче мунчаны керде. Үзенә карагач, әллә инде биләүсәдән кулларын чыгармакчы була. Кызык. Шулай тоела гына, әлбәттә. Гөлсирәгә больницада да, җиңгәчи апасы да баланы биләүсәгә нык, дөрес итеп бәйләргә куштылар. Гәүдәсе, умыртка баганасы дөрес формалашырга тиеш. Тик менә җиңгәчи апасы гына баланы коендырганда нигәдер шикләнеп куйды. Табиблар, шикләнсәләр дә, җитлегеп тумаган бала, бөтен нәрсә үз урынына утырыр дигән фикердә булдылар. Биләүсә, чыннан да, балага корсет ролен үти. Шуңа тыгыз итеп бәйләргә кирәк. Гөлсирә үзе бөтенләй бәйләмәс иде. Ятсын рәхәтләнеп, иркенләп. Балакай әнисенең карынында күпме кысылып ятты. - Рәхмәт сиңа, Зариф. Бу изгелегеңне гомеремдә онытасым юк. Син миңа, минем балама яхшылык эшләү бәрабәренә хәтта әниеңне алдау юлына бастың. - Сине беркемнең дә кыерсытырга хакы юк. Мин моңа беркайчан да юл куймам. Булдыра алганча, сезне якларга, сакларга тырышырмын.
Сылтамалар:
136
0