6 нчы көн Динә Латыйпова “Бөкре мәхәббәте”
Бөкре... Бөкре... Ләйләнең гомерлеккә күңеленә кара пәрдә булып эленеп калган көн. Бөкре... Кыз ул көнне өйгә кайтып җиткәнен балалык белән хәтерләмәдеме икән дисәң, юк, ул бала түгел, ул инде үсмер кыз. Ул бөкре кыз! Капканы япты да урамнан тыеп кайткан күз яшен түгеп җибәрде. Ул – Бөкре! Бөкре... Бөкре... Бөкре... Урамда язга борылган салкын җил булса да, кыз аны тоймады. Өйгә керә торган баскычка утырды да, ике аягын кочаклап, башын тезенә куеп сыгылып төште. Ул – бөкре! Ничек? Кайчан бетә соң ул? Әгәр бетмәсә? Әнекәем! Ничек ямьсез! Әгәр шулай калса? Әгәр ул бөкре бетмәсә? Нигә аңарда? Тукта! Яңа елда чыршы бәйрәменә костюмнар сайлаганда, сыйныфташы Илгизә аңа убырлы карчык булып киенергә тәкъдим иткән иде. “Сиңа костюм сайлыйсы юк”, - диде. Ләйлә шунда аңламаган икән бит. Бөкресе булганга аңардан көлгән. Убырлының да бөкресе бар бит. Ләйлә үзе дә сизә. Аркасында нәрсәдер чыгып тора. Ул Ләйлә үскән саен үсә бара. Язгы җил пәлтә якасыннан, чабуыннан эчкә үтте. Җилнең: “Тынычлан бала, шул да булдымы елар өчен сәбәп? Аның каравы, синең кебек матур кыз классыгызда гына түгел, мәктәбегезгә дә юк. Күзләрең – кара бөрлегән, иренең – пешкән чия”, - дип әйтергә теләвеме, белмим. Яшьле күзләрен сөртеп, өйгә керәсе килмичә утырганда, капкадан Айрат килеп керде. Айратны күргәч, Ләйлә каушавыннан сикереп үк торды.
Сылтамалар:
133
0